بررسی رابطه چاقی و نحوه توزیع چربی بدن با الگوی مصرف مواد غذاییدر دختران دبیرستانی شهر لاهیجان، سال 80-1379

مقدمه: چاقی مهمترین مشکل تغذیه‌ای ـ بهداشتی نوجوانان در کشورهای توسعه یافته است. امروزه در کشورهای در حال توسعه نیز به دلیل تغییر در شیوه زندگی, مدرنیزه شدن و توسعه شهرنشینی، شیوع چاقی رو به افزایش است. به دلیل محدودیت اطلاعات در زمینه شیوع چاقی در دوره نوجوانی در ایران، مطالعه حاضر با هدف تعیین رابطه چاقی و نحوه توزیع چربی بدن با الگوی مصرف مواد غذایی بر روی نمونه‌ای از دختران دانش‌آموز 17-14 ساله شهر لاهیجان در سال 80-1379 انجام گرفت. مواد و روش‌ها: در این بررسی توصیفی ـ تحلیلی، 400 دختر دبیرستانی به تفکیک مقطع تحصیلی با روش نمونه‌گیری طبقه‌ای و به طور تصادفی از 12 مدرسه انتخاب شدند. پرسشنامه‌های دموگرافیک، 24 ساعت یادآمد خوراک یک روزه، عادات غذایی و بسامد مصرف مواد غذایی برای تمامی نمونه‌ها تکمیل‌شد. وزن، قد، دور کمر و دور باسن اندازه‌گیری و BMI و WHR محاسبه شد. در این مطالعه BMI بیشتر یا مساوی صدکهای 85 و 95 استاندارد WHO برای سن و جنس به ترتیب به‌عنوان اضافه وزن و چاقی و WHR بیشتر یا مساوی 8/0 به‌عنوان چاقی شکمی در نظر گرفته شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از نرم‌افزار آماری SPSS و آزمون‌های –t غیرمزدوج، کای‌دو، ضریب همبستگی پیرسون و آنالیز واریانس یکطرفه استفاده شد. یافته‌ها: براساس نتایج این بررسی شیوع چاقی و اضافه وزن در دختران نوجوان به ترتیب 3/5 و 8/14 درصد بود. 5/21 درصد کل نمونه‌های مورد بررسی و 7/66 درصد دختران چاق، چاقی شکمی داشتند. میانگین میزان دریافت انرژی، کربوهیدرات و چربی در دانش آموزان دارای اضافه‌وزن/ چاق در مقایسه با نمونه‌های کم وزن و طبیعی به‌ مقدار معنی‌داری بیشتر بود (0001/0p